Verslag bezinningsavond met evangelist Bor 

De voorzitter opende de avond door te lezen uit Johannes 4: 28 t/m 30 over de Samaritaanse vrouw. Laat jij je naaste zomaar verloren gaan? Hoe is dat bij ons? Ouderen en jongeren? Op een preek van de Heere Jezus ging deze vrouw evangeliseren. Wat voor een vrouw? Een publieke vrouw.En vele geloofden in Hem, om het woord der vrouw. 

Lezing van evangelist Bor:

Hij opende de lezing met het lezen uit Lukas 15: 1 t/m 10. De gelijkenissen van het verloren schaap en de verloren penning. Met name over de verloren penning, wat zegt dat nou en als ze die gevonden had, een groot feest gevierd met vrienden en buren om die ene penning, dat feest is toch veel duurder als die ene penning?

Die vrouw kun je vergelijken met de kerk. In het oude testament als je ging trouwen dan kreeg je een mooi hoofdversiersel (ketting) met 10 schakels als teken van liefde van de bruidegom. Maar wat gebeurde er nou na het trouwen, de ketting gaat in de kast, alles word weer gewoon, de zorgen van de dag komen, de irritaties komen. Op een zekere dag vraagt de man, vrouw hou je nog van me. De vrouw word een beetje beschaamd, o, ja wat heeft hij mij gegeven. Ze gaat naar de kast om de ketting te pakken, maar kijk een schakel ontbreekt. Wat nu, ze word zeer onrustig om die ene schakel, ze gaat net zo lang zoeken totdat ze die ene schakel gevonden heeft.

En nu de toepassing, het was haar eigen schuld, ze verwaarloosde de ketting en hoe is dat met de kerk? Hoe was de eerste kerk? Niet vol liefde? De uitstorting van de Heilige Geest, de kerk kreeg de bruidsketting om. En nu 2000 jaar verder, de kerk is er nog, maar hoe ziet ze eruit? Hebben ze elkaar lief? Maar ja, je kunt toch niet meer zo rekenen als vroeger? Waar hebben we het over als we de kerk uitgaan, wat doen onze ouderen en onze jongeren, jongeren die een dubbel leven leiden, ouderen die heel oppervlakkig leven? Wat moet de kerk doen?

Evangelist Bor maakt dit duidelijk door een voorbeeld. Een groot gezin zit aan tafel, zegt pa opeens, waar is Jantje? Dat jongetje is nog veel te jong om buiten te spelen, misschien heeft hij wel een ongeluk gehad, zal er dan iemand zijn die zegt, laten we eerst maar gaan eten? Nee het hele gezing gaat er opuit, die onrust is belangrijk dat die gevoelt wordt en dan te zoeken om verloren zielen, denk aan onze plek, verloren zielen in de uitgaans gelegenheden, zoek ze op!

Zoeken dat verloren is, God schakelt de kerk in. Als God in je leven komt dan begint dat met onrust, dan kun je niet meer verder leven als eerst.Dan drijft die onrust uit naar God, naar Zijn Kerk, naar Zijn Woord, maar ook tot de naaste. (zie de moordenaar aan het kruis). Toen hij werd gegrepen zag hij zichzelf, alles verknoeid, gelijk kreeg hij te doen met zijn naaste.

Kun je evangeliseren als je onbekeerd bent?  Je moet altijd goed van God spreken. Ook die verloren penning of schakel horen erbij, maar hij moet gevonden worden, dat spanningsveld moet er altijd blijven. Het moet uit de onrust en de liefde komen. Hoeveel verloren penningen zijn er niet? De opdracht van de kerk en van jou is: zoeken, zoeken... Ook in de vragen kwam dit spanningsveld telkens terug. We mogen niet eens onbekeerd leven! Zien we, als we de ander waarschuwen, ook ons eigen beeld terug? Daar moeten we wervend mee bezig zijn. Dat dat de vrucht van de lezing mag zijn, dat we onrustig worden, niet meer verder kunnen leven in onszelf, verloren gaan in onszelf, niet meer kunnen uit houden in onze laksheid, lauwheid, maar ook niet in onze 'goede' werken. Dat we het gaan zoeken net zolang tot we als verloren penningen gevonden worden en gaan getuigen, omdat we Hem hebben gezien!

Dat zo de evangelisatie stand van onze kerk op Urker dag tot rijke zegen moge zijn.

Herman Kramer, 23/05/09