Weet je, wij kunnen zo neerzien op al die mensen, die nooit naar de kerk gaan.
Die daar gaat één keer per zondag naar de kerk; die ander nooit, behalve met Kerst en Oudejaarsavond.
Je hebt gelijk: dat is heel erg. Maar is de andere kant niet net zo erg? Wat bedoel je?

Dit: dat je jaar in, jaar uit, twee keer per zondag in de kerk zit en neerziet op al die mensen, die ‘s zondags met de surfplank naar het strand rijden. Tegelijkertijd heb je zelf nooit voor het Woord van God gebogen! En natuurlijk, je kan het Woord van God krachteloos maken door te zeggen, dat het niet “zo maar gaan zal” (en nooit vindt de Heere je op je knieën) of te zeggen, dat je “het” jezelf toch niet kan geven (en nooit bedel je om genade). O zeker, wat je zegt is heel rechtzinnig en degelijk, maar de deur van Gods Koninkrijk blijft wel gesloten! Ik las ergens – hoe aangrijpend! –“Er loopt een rechte lijn van de preekstoel naar de rechterstoel als we Gods Woord afwijzen”. Voor die rechterstoel zal het klinken: “Je hebt niet gewild”.

Hoe branden mijn genegenheên
Er wordt elke zondag gepreekt; ook voor jou! De boodschap die gebracht wordt is niet alleen voor je ouders en oudere mensen. Net zo goed ook voor jou! En weet je wat de Heere nu wil? Dat Zijn Woord niet langs je heen gaat, maar dwars door je heen. Als dat gebeurt zit je je niet meer te vervelen. Dan kijk je niet om de haverklap op je horloge, te twitteren of te WhatsAppen maar dan word je als het ware “in brand” gepreekt. Dan verlang je naar de zondag om Gods Stem weer te horen. Dan heb je het ’s zaterdagsavonds niet meer zo druk met allerlei andere dingen, die je uiteindelijk van de Heere aftrekken. Zijn dienst wordt dan een liefdesdienst en juist dat plekje in de kerk wordt je alles waard. Al preekt de dominee zo, dat je zeggen moet: “Ik sta erbuiten, ik mis alles”; toch wordt die kerkgang je lief.

En wat een wonder als middenin je verlorenheid gepreekt wordt, dat er een Weg is tot behoud.

Wat een wonder wanneer de Heilige Geest je leidt tot Hem (Jezus Christus), Die het Leven is! O zeker, dat gaat langs een andere weg, dan je had verwacht. Je dacht, dat het steeds beter met je gaan zou, maar in je beleving wordt het alleen maar minder. Je dacht steeds dichter bij de zaligheid te zijn, maar in je beleving lijkt die zaligheid verder weg te zijn dan ooit. En als dan Zijn Woord wordt toegepast in je leven, wanneer het echte geloof je wordt geschonken in Christus alleen… wat ben je dan rijk! Er blijft alleen maar verwondering over: waarom wilde Hij mij zalig maken?! Ik weet het: al deze dingen leer je meestentijds niet op één dag. Even zeker weet ik: wanneer de Heilige Geest beslag legt op je leven wordt de kerkgang je lief! Ook in de week!

Toegespitst
Heel eerlijk vraag ik het je nog een keer: “wat betekent de kerkgang voor jou?” Misschien zeg je: “Nee, het hoeft voor mij toch echt niet. De zondag is voor mij de vervelendste dag”. Fijn dat je zo eerlijk bent, maar toch… Weet je die “Tijdens ons kerkgaan vallen eeuwigheidsbeslissingen”. Straks komt er een verre en belangrijke eindreis! En dan… niet voorbereid? Zo je Zijn stem dan heden hoort, verhardt je niet maar laat je leiden.

Het kan ook anders, door genade alleen. Het kan ook zijn, dat je graag naar de kerk gaat om de Stem van de Herder te horen. Dan is er een groot wonder in je leven gebeurd! Dan betekent de preek van zondag iets voor je leven van maandag tot en met zaterdag. Dan gaat er iets van jou leven uit.

Van harte een goede kerkgang gewenst!